لینکدین شاید جایگزین کاملی برای توییتر نباشد، اما یک چیز مسلم است: جای عجیب و غریبی است. برای کارکنان دانش‌بنیان امروزی، فعال بودن در لینکدین برای پیدا کردن شغل ضروری به نظر می‌رسد، که عجیب است. همچنین فضایی است که خیلی‌ها وانمود می‌کنند استخدام‌کنندگان و مدیران باحال و جالبی هستند، چون پست‌هایشان را لایک می‌زنند و به آن‌ها پاسخ می‌دهند. روی دیگر سکه، اینفلوئنسرهای لینکدین قرار دارند که خیلی پیش‌تر از اختراع چت‌گپت، حرف زدنشان شبیه آن بود.

اما شاید عجیب‌ترین چیز درباره‌ی لینکدین، شفافیت عجیب آن در مورد قابلیت‌های نظارتی‌اش باشد. در حالی که شبکه‌های اجتماعی دیگر سعی می‌کنند میزان ردیابی فعالیت شما را پنهان کنند، لینکدین در هر قدم شما را به مشارکت در جمع‌آوری اطلاعات رفتاری کاربران تشویق می‌کند. این یک شبکه‌ی اجتماعی است که دائماً برایتان نوتیفیکیشن (اعلان) می‌فرستد که چه کسی پروفایل شما را دیده است.

به طور پیش‌فرض، هر بار که به پروفایل کسی در لینکدین نگاه می‌کنید، در صورتی که وارد حساب خود باشید، به آن‌ها اطلاع داده می‌شود. می‌توانم درک کنم که چرا یک فرد جوینده‌ی شغل ممکن است این را بخواهد؛ شاید بخواهید اگر یک کارفرمای بالقوه شما را زیر نظر داشت، پیگیری کنید. اما همچنین می‌توانم بفهمم که چرا دانستن این موضوع می‌تواند آزاردهنده باشد. قرار است چه کار کنید، به کسی ایمیل بزنید و بگویید: «دیدم به پروفایل من سر زدید. چیزی که دیدید را دوست داشتید؟» (فقط فکر کردن به انجام این کار مرا نابود کرد. شما در حال خواندن کلمات یک روح واقعی هستید!)

فکر کنید چقدر عجیب است که هر بار در اینستاگرام، روی صفحه‌ی عکس‌های قدیمی کسی اسکرول می‌کنید و آن‌ها متوجه می‌شوند که این کار را کرده‌اید. در لینکدین، کسانی که برای اشتراک هزینه می‌کنند، دسترسی کامل‌تری به داده‌های مربوط به کسانی که سرک کشیده‌اند، پیدا می‌کنند؛ اکثر افراد فقط می‌توانند چند بازدیدکننده‌ی اخیر خود را ببینند، اما کاربران پولی لیست کاملی از تمام کسانی که در یک سال گذشته به پروفایلشان نگاه کرده‌اند، دریافت می‌کنند.

این سطح از شفافیت رادیکال کمی آزاردهنده است. خبر خوب این است که می‌توانید این ویژگی نوتیفیکیشن را خاموش کنید؛ فقط کمی مخفی است. در ادامه نحوه‌ی پیداکردن آن آمده است.

تنظیمات مشاهده‌ی لینکدین خود را تغییر دهید

وارد لینکدین شوید. روی عکس پروفایل خود در گوشه‌ی بالا سمت راست پنجره‌ی مرورگر کلیک کنید و سپس روی «تنظیمات و حریم خصوصی» (Settings and Privacy) کلیک کنید. (در اپلیکیشن موبایل لینکدین، عکس پروفایل شما در بالا سمت چپ ظاهر می‌شود؛ روی آن کلیک کرده و برای دسترسی به «تنظیمات و حریم خصوصی» همین دستورالعمل‌ها را دنبال کنید.)

در نوار کناری سمت چپ، روی «نمایش» (Visibility) و سپس روی «گزینه‌های مشاهده‌ی پروفایل» (Profile viewing options) کلیک کنید.

از اینجا می‌توانید سه گزینه را انتخاب کنید: «نام و سمت شما»، «ویژگی‌های پروفایل خصوصی» و «حالت خصوصی».

گزینه پیش‌فرض، «نام و سمت شما» به همه کسانی که صفحه‌ی پروفایلشان را بازدید کرده‌اید، اطلاع می‌دهد که این کار را انجام داده‌اید و با یک لینک به صفحه‌ی پروفایل شما، عکس و شرح شغل شما را به آن‌ها نشان می‌دهد. سپس آن‌ها روی لینک کلیک می‌کنند و برایتان نوتیفیکیشنی می‌فرستند که این کار را کرده‌اند، الگویی که تا ابد تکرار خواهد شد. با تغییر تنظیمات می‌توانید جلوی این اتفاق را بگیرید.

گزینه دوم، «ویژگی‌های پروفایل خصوصی»، فقط هنگام مشاهده‌ی پروفایل دیگران، خلاصه‌ای (حرفه و محل سکونت) را به کاربران دیگر نشان می‌دهد. این باعث می‌شود شما مرموز به نظر برسید، اما عمدتاً به دلیل عدم خاصیت‌اش، فقط همه را آزار می‌دهد. گزینه سوم و بسیار بهتر، «حالت خصوصی» است که به شما امکان می‌دهد پروفایل هر کسی را با حفظ حریم خصوصی نسبی ببینید.